شتاب گرفتن حمایت ها از کسب و کارهای آنلاین بیمه

با تصویب آیین­ نامه­­ ای اجرایی با هدف حمایت از کسب و کارهای برخط حوزه بیمه و تقویت نظام تنظیم گری حوزه بیمه‌های تجاری، در هیأت وزیران، تسهیل­گری در راه فعالیت این کسب و کارها و حمایت از آنها، شتاب گرفت. این آیین­نامه، وزارتخانه­ ها و سازمان­های ذی­ربط را مؤظف می­کند تا ظرف سه ماه، دستورالعمل ضوابط فعالیت سکوهای خدمات بیمه­ای را تدوین و ابلاغ نمایند.

در واقع آغاز این حمایت را پیشتر بیمه مرکزی با به رسمیت شناختن سامانه­های آنلاین مقایسه و خرید بیمه­نامه آغاز کرد. در واقع می­توان بیمه مرکزی را اولین سازمان بزرگی دانست که به­جای مقاومت، سخت­گیری یا مانع­تراشی در مقابل استارت­آپها، به حمایت از آنها و ایجاد تسهیلات روی آورد.

آئین نامه اجرایی هیأت وزیران چه حمایت­هایی را تضمین می­کند؟

آیین­نامه «حمایت از کسب و کارهای برخط حوزه بیمه و تقویت نظام تنظیم گری حوزه بیمه‌های تجاری» مقرر نموده، موارد زیر درخصوص فعالیت سکوهای خدمات بیمه­ای، دیده شود:

1- سکوهای خدمات بیمه‌ای به عنوان کارگزار یا تجمیع کننده بیمه شناسایی می‌شوند.

2- سکوهای خدمات بیمه‌ای می‌توانند امکان صدور برخط انواع بیمه نامه‌ها را فراهم نمایند.  ­  

3-­ سکوهای خدمات بیمه‌ای امکان انعقاد قرارداد با چند مؤسسه بیمه را خواهند داشت.

4- سکوهای ارائه خدمات بیمه‌ای به عنوان نمایندگان مؤسسات بیمه‌ای تلقی می­شوند.

5-­ خدمات تبادل داده­ای فعلی مورد نیاز ارائه دهندگان خدمات بیمه ای برخط، توسط بیمه مرکزی و مؤسسات بیمه تا زمان تصویب دستورالعمل ضوابط فعالیت سکوهای خدمات بیمه­ای که در آینده تصویب خواهد شد، تداوم خواهد داشت.

نقایص و ابهامات

در بررسی اولیه این آیین­نامه دو ماده ­ای متوجه ایرادات و اشکالات حقوقی و فنی در مفاد آن می­شویم. ایرادات و اشکالاتی که آیین­نامه را از لحاظ حقوقی، ضعیف نشان می­دهد و در اجرا و برداشت­های بعدی، دچار تناقض خواهد نمود. و اما اشکالات و ابهامات کدامند:

  • آیین ­نامه یک-بار، سکوهای خدمات بیمه­ای را »کارگزار» نامیده و دوباره، انها را «نماینده» مؤسسات بیمه دانسته. می­دانیم که «کارگزار بیمه» و «نماینده بیمه» دارای تفاوت مبنایی، ماهوی و عملکردی با همدیگر هستند؛ کارگزار، نماینده بیمه­گذار (مشتری) برای خرید بیمه­نامه موردنظر او از شرکت­های بیمه به­شمار می­رود، و نماینده بیمه، نماینده یک شرکت بیمه، برای فروش بیمه­نامه او محسوب می­شود. این تفاوت حقوقی، جایگاه، وظایف، شیوه عمل و شکل و محتوای تعامل کارگزار و نماینده با مشتریان صنعت بیمه را متفاوت می­سازد، حتی از لحاظ شرایط تصدی و عملیاتی مانند میزان دانش، تجربه و حرفه­ای­گری نیز این دو نهاد صنعت بیمه، دارای تمایزات و تفاوت­هایی هستند.

مهم ­تز از همه اینکه طبق مقررات و قوانین صنعت بیمه و بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران -به عنوان عالی­ترین نهاد نظارتی صنعت بیمه – یک شخص (حقیقی یا حقوقی) به­طور همزمان نمی­تواند هم نماینده و هم کارگزار بیمه باشد.

لذا آیین ­نامه حمایت از کسب­وکارهای برخط حوزه بیمه، از این حیث، دارای ایراد و اشکال اساسی حقوقی و النهایه اجرایی است.

  • آیین­نامه درخصوص سوئیچ بیمه مرکزی-که مدت­هاست مورد بحث محافل بیمه­ای و ذینفعان و فعالان صنعت بیمه است – به صراحت و روشنی تعیین تکلیف نکرده است؛ به طوری که برخی کارشناسان و ناظران، آیین­نامه را پایاینی بر همه مباحثات و کشمکش­های چندماهه اخیر تحلیل می­کنند و معتقدند آیین­نامه، ایجاد سوئیچ توسط بیمه مرکزی را ممنوع کرده است. این دسته از کارشناسان، با استناد به بند 3 ماده یک آیین­نامه موصوف که بر ممنوعیت هر گونه نهادسازی یا ایجاد ساختار و تشکیلاتی که منجر به ایجاد نهاد واسط برخط جدید شود، تأکید می­کند، معتقدند با این مقرره، ایجاد سوئیچ منتفی است چون موجب ایجاد نهاد واسط برخط جدید می­شود و این مغایر مقررات آیین­نامه است.

در مقابل، برخی نیز معتقدند، آیین­نامه حمایت از کسب و کارهای آنلاین بیمه، نه­تنها اشاره­ای به ممنوعیت ایجاد سوئیچ ندارد که حتی ایجاد آن را بدیهی فرض نموده. به عقده این دسته از ناظران، آیین­نامه، ایجاد ساختار و تشکیلات جدید و توسعه سازمان را ممنوع کرده و نه ایجاد یک سامانه نرم­افزاری که لازمه توسعه فناوری بیمه­ای و لازمه و تسهیل­کننده حمایت از کسب وکارهای برخط است.

داستان سوئیچ بیمه مرکزی چیست؟

پس از استقبال بیمه مرکزی از فعالیت کسب و کارهای آنلاین و پذیرش آنها به عنوان کارگزار آنلاین و وضع ضرایط سهل و آسانی در این زمینه، مسأله چگونگی اتصال و وب­سرویس­گرفتن (API) سامانه­های الکترونیکی کسب و کارها بیمه­گران پیش آمد که بیمه مرکزی اعلام کرد درحال طراحی سوئیچی است تا سامانه­ها از طریق این سوئیچ واحد به سامانه­های شرکت­های بیمه متصل شوند و هیچ شرکت بیمه­ای نمی­تواند مستقلا به کسب و کارهای آنلاین وب­سرویس دهد.

این موضوع با واکنش و مخالفت کسب و کارهای آنلاین و برخی از فعالان مواجه شد. استدلال آنها این بود که شرکت مجری سوئیچ، متعلق به بیمه مرکزی است و این یعنی بیمه مرکزی وارد در روابط عملیاتی کسب و کارها با بیمه­گران می­شود درحالی که بیمه مرکزی فقط ناظر و سیاست­گذار است و نباید تصدی­گری نموده و وارد مقوله عملیات بیمه­گری شود. آنها اینکه باید منحصراً از طریق یک سامانه واحد با بیمه­گران مرتبط شوند و حق همکاری مستقیم با نمایندگان بیمه و حتی خود شرکت‌های بیمه را نخواهند داشت، انحصار تلقی می­کنند و که مغایر مقررات رقابت است. کسب و کارها از احاطه و دسترسی این سامانه واحد، به دیتا و فرآیندهای عملیاتی آنها ابراز نگرانی دارند و اینکه ممکن است شرکت موصوف، بخواهد ان کسب و کارها و عملیات و روابط تجاری آنها را کنترل نموده یا بهره­برداری غیرحرفه­ای یا رقابت­آمیز نماید.

اما بیمه مرکزی و برخی دیگر از فعالان و کارشناسان صنعت بیمه، معتقدند، سامانه واحد سوئیچ، در راستای وظایف نظارتی و رگولاتوری نهاد ناظر صنعت است و شرکتی که اجرای پروژه سوئیچ و مدیریت آن را به­عهده خواهد داشت، متعلق به شخص یا شرکت خاصی نیست، بلکه وابسته به بیمه مرکزی است، لذا نگرانی­ها بی­مورد است و این شرکت چون نفع خصوصی و هدف درآمدزایی ندارد، لذا رقابت ناسالمی هم درکار نیست، بلاکه اصولاً رقابتی درکار نیست، بلکه سامانه موصوف (سوئیچ) در راستای همان وظایف نظارتی نهاد ناظر (از طریق فناوری) و کمک­کننده به توسعه حمایت­ها از کسب و کارها و جلوگیری­کننده از رفتارهای غیرفنی و تخلفات احتمالی خواهد بود.

به نظر می­رسد، نگرانی کسب و کارهای آنلاین صنعت بیمه، بیش­تر از آنکه نگرانی از «انحصار» سامانه سوئیچ و «تصدی­گری» نهاد ناظر باشد، نگرانی از اعمال نظارت بیشتر و سخت­تر توسط بیمه مرکزی باشد، درحالی که شرکت­های بیمه، همچون کارگزاران و نمایندگان فعلی، با کسب­کارهای برخط نیز، چه در نرخ و شرایط بیمه­نامه­ها و سرویس­دهی حین فروش و پس از آن و چه در پرداخت­ها، رویه­ای سهل و منعطف دارند. این امر درمورد نمایندگان بیمه، نمود بهتری دارد به طوری که اغلب کسب­وکارهای آنلاین بیمه، ترجیح می­دهند با نمایندگان شرکت­های بیمه کار کنند تا خود آنها.

شاید با توسعه سامانه نرم­افزاری سوئیچ و اعمال نظارت اصولی­تر نهاد ناظر، کمتر شاهد برخی عملکردهای غیرفنی همچون: نرخ­شکنی، دامپینگ، تخفیفات غیرفنی، نرخ و شرایط غیرفنی، رقابت ناسالم، رانت و انحصار، استفاده از رسوب حق­بیمه و…باشیم؛ البته به شرط آنکه سامانه سوئیچ هم صرفا در حد یک سامانه فنی، تسهیل­کننده و کمک­کننده به امر نظارت بیمه مرکزی عمل کند.

متن کامل آئین نامه اجرایی حمایت از کسب و کارهای برخط حوزه بیمه و تقویت نظام تنظیم گری حوزه بیمه‌های تجاری

ماده ۱- وزارت امور اقتصادی و دارایی مکلف است در راستای ساماندهی و حمایت از کسب و کارهای برخط حوزه بیمه و تقویت نظام تنظیم گری حوزه بیمه‌های تجاری ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ این آئین نامه با همکاری بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و معاونت علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان رئیس جمهور دستورالعمل ضوابط فعالیت سکوهای خدمات بیمه‌ای را با رعایت قوانین و موارد زیر تدوین و ابلاغ کند:

۱- سکوهای خدمات بیمه‌ای به عنوان کارگزار یا تجمیع کننده بیمه شناسایی می‌شوند.

۲- سکوهای خدمات بیمه‌ای می‌توانند امکان صدور برخط انواع بیمه نامه‌ها را با رعایت قانون تجارت الکترونیکی – مصوب ۱۳۸۲ و سایر مقررات مربوط فراهم نمایند.

۳- ممنوعیت هر گونه نهادسازی یا ایجاد ساختار و تشکیلاتی که منجر به ایجاد نهاد واسط برخط جدید شود.

۴- ارتقای نظارت بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران به منظور تقویت فضای رقابتی سلامت و شفافیت بازار سکوهای خدمات بیمه‌ای و جلوگیری از رفتارهای انحصارگرایانه و ضدرقابتی با ابزارهای برخط و هوشمند و فناوری‌های تنظیم گر.

۵- امکان انعقاد قرارداد سکوهای خدمات بیمه‌ای با چند مؤسسه بیمه با رعایت مقررات مربوط و رقابت پذیری و ارائه خدمات نوآورانه.

ماده ۲- سکوهای ارائه خدمات بیمه‌ای به عنوان نمایندگان مؤسسات بیمه‌ای تلقی شده و خدمات تبادل داده ای فعلی مورد نیاز ارائه دهندگان خدمات بیمه ای برخط توسط بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و مؤسسات بیمه تا زمان تصویب دستورالعمل موضوع ماده (۱) این آئین نامه تداوم خواهد داشت.

این تصویب نامه در تاریخ ۰۱/‏۰۹/‏۱۴۰۱ به تأیید مقام ریاست جمهوری رسیده و با امضای معاون اول رئیس جمهور ابلاغ شده است.

5 1 رای
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها